marihuana nie działa już tak jak kiedyś?

Bardzo wiele osób, zarówno z mojego otoczenia, jak i tych w Internecie, także tutaj na neurogroove, wskazuje na fakt, że marihuana po pewnym czasie nie działa już tak samo. Każdy kto trochę już w życiu popalił z całą pewnością wspomina z rozrzewnieniem "banie jak za starych czasów". Nie mówiąc już o tym, że wiele osób popada w stany depresyjne kiedy palą bardzo dużo. Sam mam wśród znajomych kilka takich przypadków, wraz z próbami samobójczymi. Wielu z nich nabawiło się silnego urazu i nie tykają już oni marihuany. Jak to jest, że na jednych działa lepiej, a na innych gorzej? Dlaczego z czasem jej działanie zmienia się? Co robić żeby móc znowu cieszyć się wspaniałymi możliwościami konopii? Te pytania nurtowały mnie od kilku lat i nie chciałem się zgodzić na gorsze fazy, czując, że to wcale nie jest konieczne by tak to wyglądało. Podjąłem więc pionierski trud dotarcia do przyczyny i efekty, które osiągnąłem wskazują na, można powiedzieć, sukces w tej sprawie. Jak dotąd nigdzie w Internecie nie wyczytałem podobnych informacji, opierałem się tylko i wyłącznie na własnej wiedzy i doświadczeniach, a także na relacjach kilku znajomych, których ten temat również frapuje. Niemniej uważam jednak, że większość tez do jakich doszedłem jest uniwersalna dla wszystkich ludzi, gdyż opierają się one na fizjologii człowieka.

W rozgryzaniu zagadanienia posłużyłem się zdobytą na studiach wiedzą z zakresu fizjologii, biochemii, psychologii. Wykorzystałem również informacje zawarte w książkach do ćwiczeń jogi, oraz w podręcznikach medytacji. Bardzo pomocna była dla mnie także ceremonia Ayahuaski, podczas której wejrzałem dokładnie w swój organizm, poznałem jego działanie, zachowania i potrzeby w sposób nienadający się do opisu słowami. Poniżej postarałem się wyróżnić kilka punktów, które moim zdaniem, wszytskie mają znaczący wpływ na nasze przeżywanie spotkania z THC:

0. Udowodnionym faktem jest, że marihuana z czasem działa coraz mocniej. Im więcej palimy tym łatwiej i szybciej jesteśmy w stanie się upalić. Każde konsumowanie marihuany ma jednak swoją granicę, kiedy docieramy do momentu gdzie bania już nie wzrasta, a pojawia się tylko ta charakterystyczna dziwna "zamułka". I jak kiedyś niedosyt pozostawiało spalenie na dwóch pełnego grama, tak dziś kiedy wypalę jedną lufkę to czasem jest to aż za dużo. I pewnie, że dałbym radę wypalić i 5 g, ale wtedy ta bania nie wzrosłby mi już ani trochę, a powiększyłaby się jedynie "zamułka". To dlatego, że optymalny efekt THC jestem w stanie osiągać już po mikroilościach (ok. 0,1 g), co jest skutkiem przemysłowej ilości wypalonej w życiu marihuany.

1. Pogłębianie stanów emocjonalnych. Marihuana pogłębia stany emocjonalne, to udowodniony naukowo fakt. Marihuana może dać dużo szczęścia kiedy spotykamy się z nią w dobrym nastroju, nastawieni na miłe przeżycie, potrafi pogłębić doła i wpędzić w ciężką depresję kiedy palimy ją w stanach przygnębienia (tu nawet występują przypadki prób samobójczych, których osobiście znam kilka). Potrafi także wyciągnąć i spotęgować nasze lęki. Dlaczego za pierwszymi razami marihuana działała rozweselająco i euforycznie? Palenie wtedy to było coś nowego, zmieniała się percepcja i to w dużej mierze powodowało uczucie euforii. Podobnie jak pierwsze razy z alkoholem, kiedy też śmialiśmy się z zataczania, kręcenia w głowie itd. Na początku spotykaliśmy się ze znajomymi po to żeby wspólnie usiąść sobie i zapalić (ew. paliliśmy sami). Celem było samo palenie i cieszenie się tym. Na pewno wiele osób, podobnie jak ja, tak polubiło ten stan, że zaczęli oni później konsumować coraz to większe ilości MJ w coraz to mniej ceremonialnych okolicznościach. Potem już celem nie było przyjemne upalenie się, a stan upalenia stawał się normalnym stanem do wszelkich życiowych działań. A im więcej rzeczy mamy do zrobienia i im więcej rzeczy odrywa nas od tego zwykłego, najprostszego cieszenia się tym stanem - tym gorzej; o czym szerzej w kolejnym punkcie. Podsumowując; nie zawsze jest w życiu odpowiedni czas by palić marihuanę! Palić powinno się wtedy kiedy ogólnie układa nam się w życiu, kiedy jesteśmy wolni o depresji, ale także nerwic i kiedy nie nosimy w pamięci żadnych świeżych bardzo przykrych przeżyć. Znam też przypadek, w którym mój bliski przyjaciel przeszedł dramatycznego bad tripa po 4-HO-MET. Od tego czasu nawet jeden mały buch potrafi w momencie przywołać tamte zmiany. Nie wolno palić marihuany świeżo po traumatycznych przeżyciach, dopiero kiedy zostaną one w pełni "przetrawione" przez naszą psychikę.

2. Odpowiednie miejsce i czas. To również bardzo ważne elementy. Palić najlepiej w miejscach bezpiecznych i wtedy kiedy nie mamy przez najbliższe kilka godzin kompletnie nic do zrobienia. Na pewno zdarzało się wam palić na tzw. oficjalu, w miejscach publicznych i "przypałowych". Mało kto potrafi w pełni się zrelaksować w takim momencie. Rozglądanie się czy ktoś nie idzie, znoszenie dziwnych spojrzeń, palenie w pośpiechu bardzo negatywnie wpływa na przeżycie. Bardzo czesto objawia się także przyspieszonym pulsem i zwiększa suchość w gardle. Zamiast relaksować - przeciwnie; zwiększa napięcia. Uważam więc, że optymalnym miejscem do palenia jest takie, w którym czujemy się bezpiecznie i swobodnie. Nie powinno się także upalać przed podjęciem różnych czynności i obowiązków takich jak np. praca czy nauka, zrobienie zakupów, posprzątanie domu. Najlepiej jest upalić się kiedy nie mamy już tego dnia do zrobienia nic oprócz oddania się wspaniałym efektom THC. Myślenie o konieczności zrobienia czegoś będzie nas przytłaczać i niepotrzebnie zaprzątać naszą głowę. Co gorsze; bardzo często pojawia się tendencja do odwlekania tej czynności w nieskończoność. "Zjarałem się jak ch**... nie chce mi się tego robić teraz". Nie mówiąc już o tym, że albo zaniedbamy i olejemy całkiem ten obowiązek, albo wypełnimy go niedokładnie.

3. Odpowiednie towarzystwo. Znaczenie tego elementu rośnie wraz z ilością wypalonej w życiu marihuany. Kiedyś dobrze było palić z niemalże obcymi ludźmi, marihuana ułatwiała rozwinięcie nowej znajomości. Z czasem jednak, z tego co zauważyłem, z większym pietyzmem selekcjonuje się grono osób, z którymi decyduje się zapalić. Nowi, albo mało znani ludzie mogą nas irytować w stanie odurzenia, często pojawiają się także nieporozumienia kiedy grupa palaczy nie jest dobrze z sobą zżyta. Jest to jednak wciąż dość subiektywna sprawa i tu duże znaczenie mają charaktery. Zmierzam jednak do tego, że w końcu dochodzi się do momentu kiedy nawet palenie we dwójkę potrafi być uciążliwe. Bardzo dobrze jest upalić się samemu (co rozwinę w punktach 4 i 5). Ilość mówiących osób, ilość źródeł oddziaływania jakimi są może łatwo nas przytłoczyć. Kiedy kilka osób mówi na raz, kiedy co rusz ktoś coś od nas chce, kiedy jeden chce zostać, drugi woli iść, trzeci się spieszy i łazi nerwowo poganiając wszystkich, czwarty siedzi i gada przez telefon, a do tego napie***la muza to w naszej głowie bardzo szybko narasta mętlik. Bodźców jest zbyt dużo, a nasz mózg grzeje się, nie dając rady ich wszystkich przetwarzać. To idealne warunki do wejścia "zamułki", która w takich okolicznościach pojawi się bardzo szybko. Warto w takich sytuacjach umieć spolaryzować się na jednej czynności lub skupić tylko na jednej osobie, odcinając pozostałe źródła oddziaływań. Nie jest to jednak nic prostego. Warto zadbać by atmosfera była opanowana, towarzystwo spokojne.

4. Oddychanie. W książkach do jogi i medytacji znalazłem instrukcje co do technik oddychania. Masa osób nie potrafi właściwie oddychać. Chodzi o to by oddychać przez nos, powoli i miarowo, spokojnie i głęboko. Wciągać powietrze nosem i wydychać je przez nos. Ważne jest by wydech był kompletny gdyż bardzo często zatrzymujemy w płucach zużyte powietrze (a kiedy palimy zatrzymujemy tam niepotrzebnie dym!!!) biorąc już kolejny oddech. To wielki błąd. Należy także unikać przytrzymywania powietrza na wdechu. Korzystne jest natomiast przytrzymanie bezdechu kiedy opróżnimy już całkiem nasze płuca. Oddychać należy nie tylko przepona, ale także całą klatką piersiową, aż po obojczyki. W Internecie na pewno znajdziecie masę instrukcji jak to wszystko powinno wyglądać, skupmy się jednak na THC. Opanowałem tę metodę na trzeźwo (swoją drogą; stosuję właściwe oddychanie do dziś, stało się to moim naturalnym sposobem oddychania) i już po pierwszych 5-10 minutach zauważyłem ogromną różnicę. Postanowiłem więc zastosować te złote rady przy uzyciu marihuany. Efekty jakie osiągnąłem już przy pierwszej próbie przeszły dalece moją wyobraźnię. Muszę jednak zaznaczyć, że palę tylko czystą marihuanę. Mieszanie jej z tytoniem to, jak się przekonacie stosując tę technikę, zbrodnia. Marihuana zwiększa bowiem drastycznie objętość wdychanego powietrza (w przeciwieństwie do tytoniowej trucizny). Położyłem się wygodnie w swoim łóżku, puściłem po cichu muzykę (tak by była tylko tłem), zgasiłem wszystkie światła. Nikt mi nie mógł przeszkodzić, nie istniały żadne inne źródła dźwięku. Odurzyłem się, położyłem na łóżku i zacząłem spokojnie oddychać, oczyszczając także myśli (o czym więcej w 5 punkcie). Oddechy jakie brałem były o wiele głębsze i pełniejsze niż na trzeźwo. Do tego mogłem bez problemu po wypuszczeniu powietrza leżeć kilkanaście sekund na pełnym bezdechu. Postanowiłem więc zmierzyć sobie ilość oddechów jednostce czasu. Puściłem 8-minutowy utwór i zastygłem w bezruchu skupiając się jedynie na liczeniu oddechów. Otworzył się przede mną nowy wymiar THC. Na zamkniętych oczach zaczęły pojawiać się CEVy w sowitych ilościach. Muzyką brzmiała fantastycznie, a moje ciało było bardzo zrelaksowane i wyciszone. Piosenka się skończyła. Naliczyłem całe 10 wdechów-wydechów (!!!). Na takim poziomie ustalił się mój normalny rytm oddychania. Czułem się fantastycznie, CEVy były na porządku dziennym. [Dodatkowo uzyskałem w mojej pamięci dostęp do zapomnianych przeżyć. Myśl była bardzo klarowna, wróciły do mnie wspaniałe momenty z ceremonii Ayahuaski, o których, ku mojemu zaskoczeniu wtedy, zupełnie zapomniałem. Przeżycie było wręcz mistyczne. Wróciły także piekne doznania z 25C-NBOMe. Nie mogłem wyjść z podziwu dla tej mozliwości THC]. Każdemu, nie tylko palaczom marihuany, polecam spróbować właściwego oddychania ;)

5. System nerwowy. To również niezmiernie ważna, jeśli nie najważniejsze źródło "zamułki" i pogorszenia efektów THC. Jak już pisałem mnogość bodźców oddziałowujących działa na nasz orgaizm, wszystkie stresy i ciążące na nas obowiązki obciążają nasz układ nerwowy, co bardzo szybko wychodzi po zapaleniu. Każdy organizm powinien dążyć do minimalnego zużywania energii. Po marihuanie jest to jeszcze bardziej konieczne, gdyż przestawia nas ona na tryb głębokiego relaksu i tryb ten powinniśmy wspierać, a nie przeciwdziałać mu. Dlatego po marihuanie powinno się nie chodzić za dużo (nie mówiąc o fizycznej pracy), nie robić wielu rzeczy na raz, najlepiej też nie gadać i po prostu zajmować się jak najmniejszą ilością rzeczy. Trawienie pochłania aż 70% naszej nergii nerwowej, dlatego dobrze jest zapalić 2-3 godziny po ostatnim posiłku. (Nie wolno natomiast palić będąc głodnym, gdyż to uczucie bardzo szybko się pogłębi przynosząc ze sobą także okrutne zmęczenie. Sam znam przypadek kiedy po niejedzeniu cały dzień znajomy zapalił wieczorem i dostał zapaści, kończąc przygodę na pogotowiu!). Im więcej czynników wyłączymy, im bardziej się wyciszymy tym lepsza będzie nasza bania po THC. Ja osobiście kiedy się upalę kładę się i poruszam jedynie palcem od pilota zmieniając utwory na wieży ;) Dlatego też najbardziej sprzyjające jest palenie samemu kiedy kompletnie nic nie absorbuje naszej uwagi. W końcu samo myślenie potrafi być bardzo męczące. Myśli po marihuanie bywają bardzo chaotyczne, powodują huśtawkę nastrojów, niezdecydowanie, roztargnienie i mętlik w głowie, a także przyspieszenie pulsu, a nawet panikę. Zwłaszcza w pierwszych 15-20 minutach po zapaleniu (z tego co zauważyłem), później trochę to spowalnia. Nie jest to sztuką łatwą, ale warto nauczyć się panować nad myslami i krystalizować je, tak by naraz powstawała tylko jedna myśl, a nie 20 różnych. To ma ogromne znaczenie i jest wydaje mi się, kluczem do ponownego przeżywania wspaniałych zmian po THC. Kiedy zapanujecie nad myśla i zapanujecie nad oddechem - nigdy nie doświadczycie tej "zamułki", obiecuję ;)

6. Gastrofaza. Zapewne wiele razy każdego dopadało tzw. "gastro". Stan ten bywa niestety często efektem niewłaściwego upalenia się marihuaną. Wzmożony apetyt, nie raz wręcz zwierzęcy, jest tylko w niewielkim stopniu efektem podkręconego zmysłu smaku, a w znakomitej większości przypadków jest to po prostu rozpaczliwe wołanie orgaizmu o dostarczenie mu energii. Marihuana spowalnia orgaizm przestwiając go na minimalne zużycie energii. Jeśli będziemy jej zużywać zbyt dużo, co w stanie upalenia jest bardzo łatwe orgaizm szybko zacznie potrzebować energii, zwłaszcza cukrów (gdyż to najszybciej przyswajana jej forma). Wrzucając do swojego żołądka pakę chipsów, tabliczkę czekolady i zalewając to litrem gazowanego "ch**ostwa" tak na prawdę robicie sobie wielką krzywdę, pomimo tego, iż tak bardzo wam to wtedy smakuje. Jeśli już wystąpi gastro to najlepiej zaspokoić je owocami. Fruktoza da radę, a nie zasyfi tak zołądka. Owoce są lekkostrawne i smaczne zarazem.

Wszystkie te odczucia są subiektywne i nie muszą sprawdzać się w 100% przypadków. Ludzi bywają wszak bardzo różni. Niechaj Ci, którzy nie poznali jeszcze problemu gorszych faz cieszą się przyjemnymi chwilami z THC, natomiast jeśli są tacy, których nęka ten problem to warto przyjrzeć się sobie, swojemu zachowaniu i orgaizmowi ze zwróceniem uwagi na powyższe zagadnienia. Wcale nie musi być tak, że po zapaleniu siadamy otępiali ze wzrokiem wbitym w jeden punkt i plataniną dziwnych myśli w głowie. To wszystko jest do opanowania ;)