stilnox (zolpidem)-przypadkowe omamy

Substancje: stilnox 20 mg, hydroksyzyna 25 mg

Doświadczenie: niewielkie-głównie alkohol i benzodiazepiny

Opis tego tripu opiera się w dużej mierze na relacjach mojego kumpla (mieszkam w akademiku) i także oczywiście na moich :-)

Wczoraj wieczorem byłem dziwnie pobudzony, a że na drugi dzień rano miałem mieć ważne spotkanie w sprawie pracy. Postanowiłem zażyć dwie tabletki stilnoxu i jedną hydroksyzyny. Spokojnie położyłem się do spania nastawiłem budzik i grzecznie położyłem głowę na poduszce. Kumpel ciągle dręczył mnie głupimi pytaniami, żeby mi zrobić na złość i nie pozwolić zasnąć.

Ponoć po około dwudziestu minutach wstałem z łóżka i podszedłem do łóżka kumpla. W pokoju było ciemno, a moją uwagę przykuła świecąca się dioda od ładowarki do telefonu komórkowego, która była podłączona nad łóżkiem kumpla. Na początku wydawało mi się, że to łóżko wodne i zapytałem się kumpla skąd ma takie zajebiste łóżko. Łóżko zdawało mi się strasznie wysokie, więc podniosłem wysoko nogę żeby na nie wejść, ale jakoś straciłem równowagę i upadłem na nie kolanami, podpierając się przy tym ręką o ścianę. Kumpel myślał, że sobie robię jaja z niego.

Zacząłem się strasznie wpatrywać w diodę od ładowarki i powiedziałem, że to jest zajebiste. Zapytałem się kumpla jak to działa i po co to jest. Zachowywałem się jakbym pierwszy raz to na oczy widział. Potem przyłożyłem oko bardzo blisko diody i wpatrywałem się w nią około 5 minut. Wyciągałem tą ładowarkę z kontaktu i wkładałem spowrotem kilkakrotnie i nie mogłem się nią nadziwić. Powiedziałem do kumpla: "te światełko jest wspaniałe, takie majestatyczne".

Ponoć cały czas w ręce trzymałem swój telefon i włączyłem sobie tradycyjną muzykę japońską (mam parę takich utworów na komórce). Kumpel pokazał mi światła, świecące się w oknach sąsiedniego akademiku-wyglądałem tak jakbym zobaczył ufo. Potem moją uwagę przykuło czerwone światełko od lodówki i dioda od niewyłączonych głośników komputerowych, która o dziwo bardzo mi przeszkadzała, więc je wyłączyłem. Zapytałem się kumpla czy widzi dwie baletnice. Nastąpił krótki dialog między nami:

ja: widzisz te dwie baletnice?

kumpel: nie, dobrze się czujesz?

ja: no jak, nie widzisz ich? Mają czerwone buciki.

Miałem urojenia, że po pokoju biegają krasnale i nie wiem dlaczego wydawało mi się, że jest ich około 7. Ponoć przysunąłem się do kumpla i zacząłem odczuwać strach. Zapytałem się go, czy widzi w pokoju coś magicznego. Wydawało mi się, że krzesło stojące obok na którym leżały spodnie i bluza to krasnal. Zapytałem się kumpla: "czy widzisz tego krasnala?" Podszedłem do krzesła podniosłem te spodnie i zapytałem się kumpla co to jest. Jak mi powiedział, że to są spodnie to nie chciałem mu wierzyć i zachowywałem się jak bym myślał, że mnie w balona robi. Zapytałem się dlaczego są takie wilgotne-w rzeczywistości były suche.

Potem usiadłem znowu koło kumpla i zapytałem się dlaczego jest tak jasno. I tu nastąpił kolejny dialog:

ja: dlaczego jest tak jasno?

kumpel: jest ciemno, przecież światło jest zgaszone, ale jak chcesz to mogę je zapalić.

ja: a gdzie ono jest?

kumpel: tam (pokazał palcem na sufit)

ja: tam? (wtedy gapiłem się przez parę minut w sufit).

Potem znowu zacząłem odczuwać zajebisty strach, zacząłem się wręcz przytulać do kumpla. Oczy miałem wielkie, kumpel opowiadał mi, że wyglądałem na naprawdę przerażonego.

Potem ponoć wstałem i zacząłem odzyskiwać świadomość i wtedy z moich ust wypłynęło fachowe stwierdzenie: "już mi lepiej, chyba miałem haluny po tym stilnoxie". Wtedy czułem się, jak najebany bo w baniaku mi się kręciło. Doszedłem do łóżka i położyłem się spać. Nie wiem dlaczego pojawiły się u mnie te haluny. Wcześniej brałem już po dwie tabletki i nic mi nie było. Może przyczyniła się do tego hydroksyzyna. Biorę także codziennie sertralinę 200 mg, czasami sulpiryd, mianseryne i trazodon. Było to ciekawe doświadczenie. Zastanawia mnie to dlaczego wydawało mi się, że w pokoju jest jasno, ale to już chyba zostanie tajemnicą mojego mózgu....